Coranita

Begin februari hebben wij de verdrietige beslissing moeten nemen om onze lieve, kleine kruising Chica, van bijna 15 te moeten laten inslapen omdat ze nierfalen had. Gelukkig hadden wij naast haar, ook onze Bouvier Balou van net 9 jaar op dat moment. Voor mij, maar gelukkig ook de rest van mijn gezin, was het al snel duidelijk dat wij er graag weer een hond bij wilden hebben. Al jaren had ik de droom om, naast dat ik gek ben op bouviers er een medium fluffy hond bij te hebben. Eigenlijk een soort van “kleine Bouvier” qua uiterlijk.

Ik had al het nodige onderzoek gedaan naar rassen die hiervoor in aanmerking zouden komen, maar telkens was er toch een reden waardoor zo’n ras voor mij afviel. Inmiddels had ook ik van de Doodles gehoord en spraken de kenmerken van dit nog niet officieel erkende ras mij erg aan. Ik ben me er verder in gaan verdiepen, waarna het voor mij duidelijk werd dat ik voor de Australische Labradoodle wilde gaan. Dit, omdat ik het gevoel had dat de gezondheid en karakter eisen hiervoor goed in de gaten worden gehouden. Het vinden van de juiste fokker bleek echter mede door de enorme vraag, die werd versterkt door de covid-19 wel ingewikkeld. Je zou graag eens bij een fokker kijken en over het ras en de betreffende roedel praten, maar dit is voor een fokker natuurlijk niet te doen als zoveel mensen graag een Doodle willen hebben.

Per mail heb ik toen bij Eva naar haar werkwijze gevraagd. Hierop kreeg ik een uitgebreide mail hoe zij als fokker haar keuzes maakt voor haar honden en wat zij verwacht van een nieuwe eigenaar. We zijn telefonisch in contact gekomen en dit voelde wederzijds zo goed dat ze ons een pup beloofde, van haar teefje Charlie en Philip van Gooische Doodles.

Vanaf dat de pups ongeveer een week oud waren kregen we bijna dagelijks updates d.m.v. foto’s, filmpjes en nam ze ons mee in de ontwikkeling van de pups via what’s app. Zo prachtig om op deze manier te worden betrokken bij elke fase van het leventje van een puppy. Ook kregen we met enige regelmaat mail met informatie en goede tips over alles wat er komt kijken bij een pup en in het bijzonder natuurlijk de Australische Labradoodle. Helaas door de situatie rond Covid-19 was het niet mogelijk om op kraamvisite te gaan, voor ons jammer, maar zeer begrijpelijk. Bovendien, misschien, met zo’n groot nest achteraf voor de rust voor moeder en pups helemaal niet zo slecht.

Ondanks dat wij zelf niet konden langskomen, zorgde Eva ervoor dat de pups op de juiste momenten in aanraking kwamen met alles wat belangrijk is gedurende eerste 7 weken, ook met andere mensen en kinderen uit haar eigen kring. Doordat de pups in de huiskamer opgroeien wennen ze automatisch aan huiselijke geluiden zoals een stofzuiger, maar via de laptop maakten ze zelfs kennis met een voetbalwedstrijd.

Rond 5 weken hebben we telefonisch contact gehad om onze thuissituatie te bespreken en welk karakter het beste bij ons en onze bouvier Balou zou passen. Aan de hand daarvan heeft Eva de ontwikkeling van de karakters van de pups de laatste 2 weken extra gevolgd om te kijken welke pup het bij welk gezin zou passen. Ondertussen liet ze de pups kennis maken met dagelijkse dingen zoals de auto, bench en het buiten spelen.

Toen de pups 7 weken oud waren, konden wij eindelijk “Sammie” in onze armen sluiten. Wat zijn we blij met hem en wat hebben we een prachtig, knuffelig, slim, ondeugend, vrolijk, maar vooral super lief hondje gekregen. Aan alles is te merken dat hij een hele goede start heeft gehad bij Eva en dat Charlie een geweldige moeder is geweest. Nu is het aan ons om ervoor te zorgen om dit heerlijke bolletje wol tot een blije volwassen hond opgroeit. Aan knuffels zal het hem niet ontbreken.

Wij zijn super blij dat we met Eva en haar roedel in contact zijn gekomen en dat Sammie in ons gezin is gekomen!!

Liefs Coranita en Sammie